سحرگاهان که موذن بر آورد آواز
به روی دل شود از هر در عنایت باز
برآورند مناجاتیان قدس خروش
زنند بر صف روشندلان صلای نماز
به یاد مجمع ایمانیان یکدل و دین
که این گروه به یک قبله میکنند نماز
ز خواب بخت بلندم به کوتاهی برود
بگو موذن خوش لهجه برکشد آواز
ترانه سرا : افشین یداللهی
وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را در آسمان ها می کشید
وقتی عطش طعم تو را با اشک هایم می چشید
من عاشق چشمت شدم نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو نه آتشی و نه گلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی