چرا در قصه حکایت بقال و طوطی از مثنوی این ابیات نیست؟ پس من این ابیات رو از کجا به خاطر می آورم
ابیات حذف شده>>>
کار پاکان را قیاس از خود مگیر گرچه باشد در نبشتن شیر شیر
آن یکی شیر است که آدم می خورد و آن دگر شیر است که آدم می خورد
آن یکی شیر است اندر بادیه و آن دگر شیر است اندر بادیه
جسارت نباشه
شاید همین یه تیکه رو به خاطر دارید باقی ابیات رو نشنیدید
متوجه منظور شما نشدم
این ابیات توی کتاب ادبیات اول دبیرستان هستن ..
احتمالا شما از همان زمان خاطرتون هست ..
الان داشتم کتاب ادبیات اول دبیرستان ُ نگاه میکردم دقیقا همین ابیات توی این شعر بودن ..
:)
ممنون
ولی مرجع کتاب دبیرستان چه نسخه ای است؟
کار پاکان را قیاس از خود مگیر
گر چه ماند در نبشتن شیر و شیر
جمله عالم زین سبب گمراه شد
کم کسی ز ابدال حق آگاه شد
فقط این بیت توی این حکایت هست....
محمدرضاحاجی بنده نوشته:
ازبیت: چون بسی ابلیس آدم روی هست/پس بهردستی نشایدداددست/تاچهاربیت بعدازآن مولوی به مامی آموزد که این اصطلاحی که بین مردم رایج است که نبین کیه ببین چی میگه .کاملااشتباه میباشد.
حرف درویشان بدزددمرددون/تابخواندبرسلیمی زان فسون/
آدمهای شیطان صفت چهارتاآیه وحدیث واشعارزیباراحفظ میکنندوباافسونگری که خودبلدندبکارمیبرندتادیگران رافریب بدهند.
بچه کنجکاو نوشته:
بعد از بیت:
کار پاکان را قیاس از خود مگیر
گر چه ماند در نبشتن شیر و شیر
چرا یک سری ابیات حذف شده؟! مثل:
این یکی شیر است اندر بادیه / آن یکی شیر است …
این یکی شیر است که آدم می خورد / و آن یکی شیر است که آدم می خورد
بیداد نوشته:
دز بیت اول :بود بقالی و وی را طوطیی
خوش نوایی سبز گویا طوطیی
درست میباشد آوردن (و) بعد از سبز ترکیب سبز گویا را از بین میبرد (سبز گویا) اضافه تشبیهی که گویش طوطی را به سبز بودن و زیبایی تشبیه میکند
لبته بیت برگرفته از تصحیح نیکلسون میباشد بدون واو
بیداد نوشته:
در بیت ۱۴ به جای گفت باید شگفت باشد به تصحیح نیکلسون که از نظز معنی هم درست تر است
می نمود آن مرغ را هر گون شگُفت
تا که باشد کاندر آید او بگفت
یعنی برای طوطی کارهای شگفت انگیز انجام میداد یا کاریی میکرد که از تعجب و حیرت به زبان بیاید
بیداد نوشته:
ببخشید بجای نهفت باید شگفت باشد با پوزش فراوان
این مطالب را در گنجور دیده ام ولی در کتاب های جدید نیست
استاد توی کتاب ادبیات اول دبیرستان "منظورم نسخه های قدیمی نیست من نسخه ی همین امسالش ُ خوندم " بعد از درس طوطی و بقال ؛ توی یه خودآزمایی این ابیات رو نوشتن
فکرنمیکنم این ابیات ت مربوط به این شعر باشن ؛ چون حتی توی شعر ِ کتاب هم جای اینا خالیه
این ابیات فقط مثالی از قیاس خنده آور طوطی هستند
اینم تصویر کتاب!
http://s5.picofile.com/file/8156805084/Image_10_.jpg
http://s5.picofile.com/file/8156806084/Image_11_.jpg
کار دنیا را قیاس از جان نگیر
گرچه باشد هر دو در ظاهر یکی
آن یکی مرگ است و انسان می کشد
و آن دگر خلق است ،آدم می شود
آن یکی زندست در خیر و ضرر
وآن دگر عشق است در نزد خطر
.....
پیش از این انسان بودیم هر چه بود
در جواب خواندند که آدم گشته ایم
از ابیات بیدل ایرانی....
اقای نوروزی ممنون
پدربزرگم خدابیامرز زیاد شعر میخوند. این شعر هم یادمه که میخوند.
این ادامه داره میگه
ان یکی شیر است اندر بادیه. وان یکی شیر است اندر بادیه
ان یکی شیر است که ادم میخورد. وان یکی شیر است که،ادم میخور
ما همه شیریم شیران علَم. باد مارا حمله ور میکند دم به دم
در مورد این ابیات باید گفت جزئی از مثنوی و مربوط به داستان طوطی و بقال هستند و یک دلیل آن این است که از سال ۵۷ به بعد در راستای ممیزی و حذف بعضی اشعار مولانا از کتاب مثنوی و دیوان شمس و هم چنین شاعران معروف و بزرگ تلاش بسیاری شده و اشعاری مانند شمس من و خدای من از دیوان شمس حذف گردیده اند
ان یکی شیر است اندر بادیه(دیگ،قابلمه)
و ان دیگر شیر است اندر بادیه(جنگل)
ان یکی شیر است ادم میخورد (مینوشد)
و ان دیگر شیر است ادم میخورد (میدرد)
هدف از این شعر مولانا این است که ما حق را با بدلش اشتباه گرفتیم
مثلا
اگر کسی ارایش تند میکند لازوما بد کاره نیست
اگر کسی بنز سوار میشه لازوما دزد نبست
اگر کسی فقیره لازوما گدا نیست
متاسفانه این ابیات در نسخه های جدید حذف شدن و فقط در نسخه های بسیار قدیمی موجود میباشد.
کلا تو ایران هرچی که منطق و عقل رو به کار بندازه سانسور میشه! این دو بیت بخاطر اینکه در حد فهم عام ساده بوده سانسور شده! یه سری از اشعار حافظ هم به همین سرنوشت دچار شدند! مثلا شعر معروف این چه شوریست که در دور قمر میبینم
اگر دقت کنید پشت اسکناس های ده هزار تومنی یک خط شعر سعدی چاپ شد
بنی آدم اعضای یک دیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
در حالی که اصل شعر میگه
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چرا کلمه پیکر رو به دیگر تعغیر دادند
هدف بزرگی دارند
با درود ها.نخست اینکه بیت اول تنها در مثنوی ودر داستان طوطی آمده است.و ی پسین را خوش سلیقه ها!باید افزوده باشند.
و درستش باید این باشد.: این یکی شیر است اندر بادیه(کاسه) وآن دگر شیر است اندر وادیه(صحرا، بیابان ) و...که اولی شیر خوراکیست که انسان میخورد و دومی شیر درنده است که انسان را میخورد. ....با پوزش
احتمالا دوبیت آخر را یک شاعر خوش ذوق
با بیت کار پاکان را قیاس ....(قصه طوطی و بازرگان مثنوی مولوی ) ترکیب کرده
یکی از شعرای قاجار احتمالا اضافش کرده بوده اون زمان و مولانا ننوشته
هر چند مدت زیادی از این موضوع میگذره اما مطمئنم برخی پانترک ها پشت پرده ی ماجرا هستند چون اونا میگن مولانا ترک هست پس نباید شیر و شیر در کتاب ها باشه چون یکی از شیرها در ترکی میشه اصلان اون یکی نمیدونم چی میشه ولی اصلان نمیشه ...
آن یکی شیر است که آدم می خورد
و آن دگر شیر است که آدم می خورد
همچنین شیر است که داور میخورد
من الان شعرو خوندم و آیت ابیات داخلش بود و حذف نشده بود