آزاد

برای دل خودم

آزاد

برای دل خودم

اندرزی از قرآن

توی قرآن آیه ی جالبی وجود دارد که می گوید


أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ

به زبان عامیانه یعنی: آیا فقط مردم را به نیکی فرا می خوانید و با وجود اینکه کتاب آسمانی را تلاوت می کنید(همه چی حالیته) خود را فراموش کرده اید. آیا فکر نمی کنید


این آیه من را به یاد قصه زیر از سعدی می اندازد:


 

فقیهی پدر را گفت هیچ ازین سخنان رنگین دلاویز متکلمان در من اثر نمی‌کند به حکم آن که نمی‌بینم مر ایشان را فعلی موافق گفتار

ترک دنیا به مردم آموزند

خویشتن سیم و غلّه اندوزند

عالمی را که گفت باشد و بس

هر چه گوید نگیرد اندر کس

عالم آن کس بود که بد نکند

نه بگوید به خلق و خود نکند

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد