فصل بهار این چنین بانگ هزار این چنین

شعری از اقبال لاهوری به مناسبت فرا رسیدن بهار

 فـصـل بـهـار ایـن چـنـین بانگ هزار این چنین

چـهـره گـشـا ، غـزل سـرا، باده بیار این چنین

اشک چکیده ام ببین هم به نگاه خود نگر

ریـز بـه نـیـسـتـان مـن بـرق و شرار این چنین

بــاد بــهــار را بــگــو پــی بــه خـیـال مـن بـرد

وادی و دشت را دهد نقش و  نگار این چنین

زادهٔ بـــاغ و راغ را از نـــفـــســـم طـــراوتــی

در چـمـن تـو زیـسـتـم با  گل و خار این چنین

عــالــم آب و خــاک را بـر مـحـک دلـم بـسـای

روشـن و تـار خـویـش را گـیر   عیار این چنین

دل بـکـسـی نـبـاخـتـه بـا دو جـهـان نـساخته

مـن بـحـضـور تـو رسـم روز  شـمـار ایـن چـنین

فـاخـتـه کـهـن صـفـیـر نـالـهٔ مـن شـنید و گفت

کـس نـسـرود در چـمـن  نـغـمـهٔ پـار این چنین